- MARINUM Vellus
- MARINUM Vellusin Glossis Πίννινον, de quo Tertullian. de Pall. c. 3. Nam et de mari vellera, quo muscosae lanositatis lautiores conchae comant: pinnae est scu conchae margaritiferae lana, quam ut hirsutam et villosam describunt prisci Scriptores, Androsthenes in Indiae παράπλῳ, apud Athenaeum l. 1. c. 13. Plin. lib. 9. c. 35. Hesych. Alii. Aurei coloris, uti docet Basilius in Hexaemer. Homil. 7. et Ambrosius in Hexaem. l. 5. c. 11. Aureum etiam vellus aqua nutrit, et lanam in memorati speciem metalli gignunt littora, cuius colorem nullus adhuc eorum, qui fucis diversis obducunt vellera, imitari potuit. Unde πιννινότριχα πρόβατα vocari Salmas. observat. ad Tertullian. loc. cit. p. 218. oves, quae lanam habent eiusdem coloris, cum pinnarum vellere, i. e. aurei. Illud nevere Veteres, ut ex ea comas facerent adscititias, Phile c. 88. de Animal.Πίννη καὶ ποιεῖ καὶ πριχῶν βλάςην ξένην,Ὡς ἐξ ἀραχνῶν συμφυῶν τῆς ἐγκάτων῟Ης ἡ φεραυγὴς καὶ χλιδῶσα λεπτότης,Ξανςθοῖσι πλοχμοῖς ενδεςθεῖσα παρςθένων,Σπαργῶντας ἀυταῖς μαςροπεύει νυμφίους,Pinna autem facit pilorum germen mirabile.Ac si ex aranearum produceret visceribus:Cuius lucida et deliciosa tenuitas,Flavis cincinnis illigata virginum,Prurientes in eas conciliat procos.Sed et ad cllychnia adhibitum, docent Talmudici, in Tract. de Sabbatho c. 2. ubi voce Hebr. calch seu colcha, vellus hoc indigitari, docet Bochart. Imo et vestes ex eadem materia fieri consuevisse, refert Procopius de Iustmiani Fabricis, sub initium l. 3. Sic marsupium ingens, cum assutis e pinna fimbriis, Beringium, Henrici IV. Regis Gall. Cubiculariorum primicerium, sibi ostendisse, testatur Casaubon. in Athenaeum l. 3. c. 11. etc. Quod vero Talmudici Colcha vocant hanc lanam, notandum est, praeter Colchos illos πολυθρυλλήτους, alios ad Orientalem Oceanum fuisse Colchos, de quibus Ptol. et Arrianus in Periplo; hodie Cochin appellant non multum diversô nomine, Circa quos cum constet satis magnam esse pinnarum copiam, iusta fuit causa, cur, ab istis Colchis sumptô nomine, colcha diceretur, au reum illud vellus, quod pinnis adnascitur. Plura vide apud Bochart. Hieroz. Part. prior l. 2. c. 45. et infra ubi de Pinnico vellere.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.